AD’69 had tot dusver een geslaagde oefencampagne achter de rug en de bekerwedstrijd tegen de Tubanters 1897 uit Enschede was een mooie gelegenheid voor een eerste testcase, tenslotte was de tegenstander ook een vierdeklasser. AD’69 startte sterk en wist dankzij Dylan Bauhuis in de tweede minuut al op voorsprong te komen. Slechts 4 minuten daarna kreeg Joshua Ikink de bal voor het inschieten maar deze ging langszij. In de 15 minuten die daarna volgden leek AD’69 het helemaal voor elkaar te hebben. Achterin klopte het en de samenwerking tussen keeper Ikink en zijn verdediging bestaande uit Jeroen Scholten en Robin Assink zag er zo betrouwbaar uit dat bij eenmaal in balbezit de Tukkers het niet eens meer probeerden. En daar zat dan ook de valkuil want bij een zeldzame uitval lukte het de Tubanters toch om de buitenspel te omspelen en vervolgens keeper Ikink kansloos te laten waardoor de gelijkmakende 1-1 werd gescoord. Vervolgens kreeg AD’69 kans op kans maar de scoringsmogelijkheden voor oa Dylan Bauhuis en Jens Bent werden keer op keer tegen de keeper en of paal geschoten.


De grootste kans op een 1-2 voorsprong was in de 34e minuut, een niet te missen kopbal die door Dylan Bauhuis panklaar werd voorgezet aan Tom Elferink die alleen de bal in het doel hoefde te kijken, Elferink kreeg het onbegrijpelijke voor elkaar om de bal toch naast het doel te koppen. Kort hierna moest Robin Assink gewisseld worden voor Bram Bulsink en heel even moest AD’69 wennen aan de nieuwe omzetting en dit gaf de tegenstander kort hierna de gelegenheid om bij een uitval richting het AD-doel toch weer te scoren, keeper Anthony Ikink was kansloos bij een voorzet waarbij een aanvaller net voor hem de bal in het net kon tikken. Met 2-1 ging AD’69 de rust in , dit in de wetenschap dat tussenstand geheel tegen de veldverhoudingen in was, AD’69 had kans op kans gemist en de Tubanters waren uiterst effectief gebleken in het benutten van hun kansen.
Terwijl Max Verstappen om klokslag 15:00 zijn gaspedaal vol indrukte trapte AD’69 af om wel te gaan scoren zodat de 2-1 achterstand omgebouwd zou kunnen worden naar een uitslag die wel recht zou doen aan de veldverhoudingen van de eerste 45 minuten. AD’69 kreeg in de tweede helft wederom kansen en de keeper kreeg menig bal op zich afgevuurd maar de pech die AD’69 in de eerste helft over zich heen kreeg bleef ook in de tweede uitgave zich opstapelen.


De krachten bij AD’69 liepen ondanks de twee drinkpauzes zienderogen af, spelen op kunstgras onder de brandende zon had bij AD’69 meer impact dan bij Tubanters en het geloof in een goede afloop werd er niet beter op. En terwijl bij AD’69 de pijp echt leeg was, de spaarzame kansen telkenmale doodliepen op keeper of paal scoorde in de 90e minuut de Tubanters de 3-1 en werd hiermee het lot bezegeld voor AD’69. AD’69 verliest dus terwijl het de meeste kansen had gekregen. Tubanters wist het meest effectief om te gaan met haar kansen en wint dus terecht.