Dat AD’69 toch nog een punt pikt in Etten is een mazzeltje , niets in de eerste 87 minuten wees op een wederopstanding , het stond met 2-0 achter, speelde slecht en een roemloze teleurstelling hing in de lucht.

Toch zouden er in de laatste 5 minuten twee doelpunten voor AD’69 vallen waardoor AD’69 als lachende derde Etten de rug zou toekeren.

AD’69 zou aanvallend beginnen maar vanaf het allereerste begin wist men elkaar niet te vinden. Verdediging, middenveld en de aanval leken van 3 verschillende planeten te komen. Hoewel het eerste schot op doel van de voet van Jeroen Scholten kwam was het daarna Etten die het initiatief nam en  in de 6e minuut recht leek te hebben op een penalty welke de scheidsrechter niet toewees. AD’69 ontsnapte weer aan een penalty toen in de 11e minuut toen Jeroen Scholten balverlies op het middenveld leed en waar Etten met een razendsnelle uitval opeens voor keeper Anthony Ikink verscheen. Ook hier had menig scheidsrechter voor een penalty kunnen fluiten maar de arbiter vond dat er door Ikink zuiver op de bal werd ingegrepen. Etten werd gedurende de eerste helft sterker maar echte kansen bleven nog uit terwijl er aan AD-zijde het onderlinge onbegrip nog steeds hoogtij vierde. Pas in de 21e minuut verscheen AD’69 met Jens Bent voor de goal van Etten maar zijn poging eindigde ergens op het dak van de kantine. In de rebound werd de lange bal gegeven richting het AD-doel gegeven en door een misser in de verdediging werd vervolgens Anthony Ikink kansloos gelaten toen hij door een lob de bal over zich heen in het net zag belanden. Op basis van veldoverwicht was dit niet meer dan een terechte tussenstand. Etten wist precies de gevoelige vinger te leggen op het kwetsbare deel van AD’69, AD’69 had moeite met de lange ballen maar maakte het ook mogelijk dat de lange bal gegeven werd. Er werd uitgekeken naar de rust want AD’69 stond in het tweede deel van de eerste 45 minuten op instorten en had het geluk dat het “slechts” 1-0 stond.

In de tweede helft kon AD’69 niets anders dan volop te kiezen voor de aanval, de eerste kans was voor Luuk Heijink die ver naast ging en ook Jens Bent kreeg er twee die beide gestuit werden door de verdediging en verder dan wat laffe schoten richting het Ettener doel kwam AD’69 niet. Etten bleef gevaarlijk loeren op de counter want de 1-0 voorsprong was nog te fragiel om de wedstrijd rustig uit te spelen. Toch kreeg AD’69 een dot van een kans toen in de 53e minuut de bal vanuit een kluts tegen de paal kwam , niemand stond paraat om de bal in het net te schoppen en zo viel de bal uiteindelijk veilig in de handen van de keeper van Etten. Weer in de rebound kreeg Etten de kans op de 2-0 maar Michiel Ebbers wist met een laatste inspanning te bal weg te tackelen voordat de aanvaller kon uithalen voor de tweede treffer van de dag. En weer schakelde het spel naar de andere kant van het veld. Luuk Heijink drong diep door tot in de zestien en gaf een voorzet die zelfs door een blind paard was verzilverd, helaas stond er niemand van AD’69 klaar en dus stierf ook deze kans een sippe dood.

Ondertussen groeide het verzet langs de lijn, in de ogen van het thuispubliek floot de scheidsrechter in het voordeel van AD’69 en waren het vooral de spelers van Etten die getrakteerd werden op gele kaarten terwijl de ingrepen van AD’69 werden uitgelegd als terechte inspanningen om in balbezit te komen. Een kwartier voor het eind kreeg AD’69 een kans maar Jens Bent kwam decimeters tekort om de bal in te koppen. De hoop die AD’69 nog had werd een minuut later keihard de grond ingeboord toen de nr 9 van Etten de bal genadeloos langs en buiten bereik van Anthony Ikink schoot. Met 2-0 was het volop hosanna voor Etten en terwijl AD’69 al bijna met de staart tussen benen richting het eind van de wedstrijd kroop kreeg Etten zowaar een kans om de 3-0 te scoren. Het geluk was aan de kant van de Aaltenaren toen deze kans ver naast werd geschoten. Met nog tien minuten in de reguliere speeltijd bleef AD’69 op zoek naar een treffer, een treffer die weer wat hoop en geloof zou brengen maar tergend langzaam kroop de wijzer van de klok richting de 90.  En opeens zat het mee, een aangeschoten handsbal werd met een penalty gehonoreerd en wie anders dan Dylan Bauhuis zou de bal opeisen en ook verzilveren zodat in de 87e minuut de 2-1 op het scorebord verscheen. Leuk voor de statistieken maar een 2-1 tussenstand was nog steeds nul punten en AD’69 ging verder op zoek naar nog een score en dat zou warempel 90 seconden later gaan lukken toen Jeroen Scholten zijn middag helemaal goedmaakte toen hij de 2-2 perfect in het net legde. 


Amper een minuut later floot de scheidsrechter de wedstrijd af zodat AD’69 als een dief in de nacht 2 punten afsnoepte van Etten en zelf met een punt de douches opzocht ware het niet dat zij eerst nog een haag moest vormen om de scheidsrechter een veilige terugtocht naar zijn kleedkamer te bieden. Aan de zijlijn waren de emoties  zodanig opgelopen dat beledigingen naar hem geuit werden. Zelfs een toeschouwer uit Etten moest door AD’69 spelers aan de kant worden gezet terwijl de goegemeente uit Etten het allemaal wel vond kunnen. AD’69 ontsnapt aan een nederlaag en mag hopen dat het hiermee de slechtste wedstrijd van het seizoen al heeft gespeeld.