Personele problemen zorgden ervoor dat er een minimale bank (3 wisselspelers) kon aanschuiven op de bank bij de staf. Wat in de basis zou staan moest er vanaf het begin ervoor gaan zorgen dat er een goede pot zou worden gespeeld. Winst tegen titelkandidaat was wel een hele mooie natte droom maar een beter spel tonen dan dat er tot nu toe in de 2e periode is laten zien was toch wel de kleinste ambitie die men mocht verwachten.
De eerste kans was zowaar voor AD’69, Jeroen Scholten kreeg de bal na een onderschepping van Bram Dekkers maar de bal zou geen doel gaan treffen. Het begin was in ieder geval veelbelovend maar stierf in de twaalfde minuut bijna een stille dood toen een Dinxperlospeler dwars door de zestien van AD’69 stormde en daarbij alles wat groenwit was aan zich voorbij liet gaan. Ver voorbij keeper Niels van Lochem hoefde hij alleen nog het laatste zetje tegen de bal te geven maar daar ging het fout waardoor de bal langs de goede kant van de paal over de achterlijn zou gaan. Het spel ging over en weer in deze fase en in de 15e minuut nam Dylan Bauhuis de bal weer’s ouderwets op de slof, het was dat de keeper in de weg lag anders had AD’69 de voorsprong kunnen nemen. Zelfs in de 17e minuut kreeg AD’69 weer een kans toen nu Jeroen Scholten met een kopbal vanuit een voorzet van Bauhuis het mocht doen, wederom werd het doel niet getroffen , uit de rebound ontstond er een gevaarlijke kans voor Dinxperlo maar ook deze werd verprutst. Qua kansen leek het erop dat het publiek zich deze middag niet zou gaan vervelen. In deze fase was het aantal kansen licht in het voordeel van AD’69 maar ja…met kansen alleen win je de oorlog niet,  laat staan een periodetitel. Na de kansenreeks voor AD’69 keerde zich het beeld, Dinxperlo vergrootte de druk en met een schot op de lat in de 26e minuut was AD’69 gewaarschuwd. Een tegenvaller in de 38e minuut toen routinier Bram Dekkers met een blessure aan de kuit het veld moest ruimen. Thomas Oostrik kreeg een minimale warming up en mocht direct de plek van Dekkers innemen. Kort voor rust kwam Dinxperlo dan toch op de 1-0 voorsprong. Verdedigend zag AD’69 er niet goed uit toen er een voorzet vanaf de achterlijn voorbij het doel ergens ter hoogte van de tweede paal terecht kwam, hoewel er verdedigers in de buurt stonden kon niemand het gevaar keren toen een aanvaller de bal voor het inlopen had. Da’s altijd prettig om met een 1-0 zo kort voor rust de kleedkamers op te zoeken. 
De tweede helft begon met een kans voor Dinxperlo in de 48e minuut met een schot die scherp voorlangs ging, AD’69 was weer gewaarschuwd. Drie minuten hierna kreeg  Tom Elferink een kans vanuit de draai met een schot richting doel, helaas voor Elferink stond het doel wat verder naar rechts dus deze kans ging naast. In de 55e minuut had Thomas Oostrik de pech dat hij onbedoeld een aanvaller van Dinxperlo dusdanig haakte waardoor de scheids niets anders kon dan de bal op de stip te leggen. De pingel was onhoudbaar voor van Lochem en dus een 2-0 een feit. Had AD’69 nu de rug gerecht en alles op alles gezet was er nog van alles mogelijk geweest. Het was echter Dinxperlo die binnen twee minuten de voorsprong uitbouwde na een 3-0, de wijze waarop kan trainer Sander Hoopman slechts verbazen, een snelle aanval met een voorzet in de zestien, een eenvoudige stapje over de bal gaf een derde speler in de aanval alle vrijheid om de bal eenvoudig en kansloos achter van Lochem te plaatsen. Nu werd het wel heel moeilijk om hier nog zonder kleerscheuren het pand te verlaten. Met slechts een kans in de 68e minuut bij een cornerbal van Tom Elferink die leidde tot een kopkans recht op de keeper voor Wouter Spaargaren waren de kansen voor AD’69 tot dusver in de tweede helft op één hand te tellen. Tien minuten voor het eind zou het dan eindelijk een keer lukken om het doel te treffen, Justin Grijsen onderschepte de bal en gaf deze aan Dylan Bauhuis die vervolgens vanaf de zestien een lage pegel kansloos voor de keeper in de hoek plaatste. 3-1 en nog 10 minuten te spelen, we hebben gekkere dingen gezien in 4C en dus waarom vandaag niet. Met her en der een blik op de klok leek AD’69 nog 10 minuten alles op alles te willen zetten maar kwam van een o zo koude kermis thuis. Vier minuten na de 3-1 lanceerde Dinxperlo een aanval die wel zo simpel van opzet was dat het niet te verklaren is waarom niemand ingreep. Over verschillende schijven werd de bal in de zestien gespeeld en uiteindelijk achter van Lochem geschoten. Dat het zelfs in de blessuretijd nog 5-1 werd is voor de statistieken. AD’69 heeft een groot gedeelte van de 90 minuten laten zien dat het op de weg terug is, het stond er helaas op een aantal momenten niet en dus werd het afgestraft met een aantal tegendoelpunten en daarom lijkt de 5-1 voor degene die er niet was op een kille afstraffing waarbij AD’69 kompleet afging.  Zo was het niet, zo voelt het wel……